تاورکرین نوعی جرثقیل برجی است که اجسام سنگین را تا ارتفاع معینی بالا برده و سپس اقدام به جا به جایی آن در شعاع های گوناگون می کند. با توجه به قدرت مانور بالای تاورکرین در زمینه ی باربرداری، از این وسیله در صنایع مختلف استفاده می شود.
همواره برای ساخت سازه های عظیم بخصوص هنگام کار در ارتفاعات زیاد از سطح زمین مشکلاتی وجود داشت. حمل و بالا بردن مصالح و تجهیزات با وزن و حجم زیاد در سازه نیازمند نیرو و هزینه زیادی بود. این مشکل در حدود ۷۰ سال پیش با ساخت نخستین تاورکرین تا حدود زیادی مرتفع گردید.
اولین تاورکرین بوسیله یونانی های باستان اختراع شد و با نیروی کارگران و چهارپایان کار می کرد که برای ساختن ساختمان های بلند در آن زمان مورد استفاده قرار میگرفت و اجازه حمل اجسام سنگین به بالای بنای مورد نظر را می داد.
تاورکرین ها به سه دسته ثابت، متحرک و بالارونده تقسیم می شوند.
در ساخت این تاور کرین از قطعات ساده ای به شکل خرپا استفاده شده است. تاور کرین های متحرک شعاع عملیاتی وسیعی دارند و ارتفاع زیادی را تحت پوشش قرار میدهند.
تاورکرین بالارونده روی بناهای در حال ساخت قرار می گیرند و با افزایش ارتفاع ساختمان بالا می رود. از این نوع تاور کرین نیز در صنعت برج سازی و ساخت آسمان خراش ها و پل سازی استفاده میشود.
همه تاور کرین ها صرف نظر از نوع آن ها دارای اجزای ثابتی هستند.
تاورکرین ها انواع مختلفی دارند که تقریباً همگی از یک قانون در انجام کار و باربرداری تبعیت می کنند:
قدرت باربرداری در تاور مبنی بر ساختار آن ها می باشد که تا چه تناژی را میتواند از روی زمین بلند کند، این کار توسط الکتروموتور انجام می شود و الکتروموتور به گیربکس و از گیربکس به درام یا همان وینچ متصل است و توسط وینچ مقدار نیاز سیم بکسل تا ارتفاع مورد نیاز دستگاه و رابطی به نام هوک قلاب به بار متصل می گردد . لازم به ذکر است پس از راننده و فرمان هدایت، کلیه سیستم فوق توسط یک سری میکروسوئیچ در حال کنترل است تا دستگاه بار بیش از حد مجاز را (تناژ) از روی زمین بلند نکند و ایمنی دستگاه حفظ گردد.
تاورکرین ها پس از بلند کردن بار از روی زمین دارای مانور حرکت بار به سمت جلو یعنی دور از دستگاه (شاریوت به جلو) و حرکت بار به سمت عقب یعنی به سمت خود دستگاه (شاریوت به عقب) میباشند. البته لازم به ذکر است بار بیش از حد مجاز تناژ دستگاه را توسط میکروسوئیچ های قطع کن کنترل کرده و از جلو رفتن آن خودداری میکند.
تاورکرین ها علاوه بر قدرت بلند کردن بار و حرکت آن به سمت جلو و عقب دارای قدرت جابجایی بار در شعاع ۳۶۰ درجه و انتقال آن به هر نقطه ی دلخواه می باشند. معمولا این کار توسط ۱ یا ۲ الکتروموتور و ۱ یا ۲ گیربکس انجام می گیرد که جهت ایمنی آن نیز میکروسوئیچ هایی تعبیه گردیده که در مواقع وم از دور زدن بیجا جلو گیری مینماید.
تاورکرین ها توانایی حرکت روی زمین و انتقال کلی دستگاه از نقطه ای به نقطه ی دیگر را دارا می باشند آن ها جهت خزیدن بر روی زمین متفاوت می باشند بعضی از آن ها توسط قرار گرفتن روی ریل جابجا می گردند و گونه دیگری از آن ها روی زنجیرهایی که شباهت به زنجیر تانک دارند بر روی زمین حرکت می کنند و نوع دیگری از آن ها بر روی چرخ های بزرگی که همانند لاستیک هواپیما است حرکت می نمایند.
کلیه حرکت این دستگاه ها معمولا توسط الکتروموتورهای برقی و گیربکس های بسیار قوی که دارای ترمز های بسیار قوی می باشند صورت می گیرد.
تاورکرین ها پس از نصب و مونتاژ اولیه که توسط جرثقیل موبایل انجام می گیرد جهت افزایش ارتفاع از قدرت خود مونتاژ دستگاه استفاده می کنند که مستم یکسری عملیات بسیار حساس می باشد و با اضافه کردن سکشن (قطعه ارتفاعی) ارتفاع می گیرد و با کم کردن آن ارتفاع آن نیز کم می گردد البته انواع گوناگون تاور کرین ها بنا بر تیپ و یا کشور سازنده عملیات متفاوتی را دارا می باشند.
توضیح اینکه پس از ارتفاع استانداردی که سازنده ی دستگاه تعیین نموده است می بایست جهت ارتفاع بیشتر از استاندارد توسط کمربند به نقاطی از ساختمان و یا سازه مورد نظر مهار گردد.
کلیه مراحل نصب، مونتاژ، ارتفاع دهی، بستن کمربند و … می بایست توسط نیرو های متخصص و کار آزموده قرار گیرد زیرا کوچکترین اشتباه می تواند آخرین اشتباه افراد باشد.
مجله اینترنتی پارسیان | پورتال علمی ، تفریحی و سرگرمی ، فیلم و موزیک
درباره این سایت